شرکت حقوقی بارثاوا

تمامی افرادی که به هر عنوان در مقابل دریافت حق‌السعی (حقوق، دستمزد، یا سایر مزایا) برای کارفرما کار می‌کنند، مشمول قانون کار می‌شوند. البته برخی از مشاغل خاص ممکن است از این قانون مستثنی باشند.

بله، بهتر است قراردادهای کاری به صورت کتبی تنظیم شوند و شامل مواردی مانند نوع کار، میزان حقوق، ساعات کار، مرخصی‌ها و شرایط خاتمه قرارداد باشند. با این حال، قرارداد شفاهی نیز در برخی موارد معتبر است، اما اثبات آن ممکن است دشوار باشد.

حق بیمه تأمین اجتماعی معمولاً معادل ۳۰٪ حقوق ماهیانه کارگر است که ۷٪ آن توسط کارگر و ۲۳٪ آن توسط کارفرما پرداخت می‌شود. این مبلغ باید هر ماه به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت گردد.

مرخصی استعلاجی به کارگران تعلق می‌گیرد در صورتی که بیماری آن‌ها توسط پزشک تأمین اجتماعی یا پزشک معتمد تأیید شود. در این حالت، کارگر می‌تواند از حقوق ایام بیماری خود استفاده کند و کارفرما موظف به پرداخت آن نیست، بلکه سازمان تأمین اجتماعی آن را پرداخت می‌کند.

کارفرما تنها در شرایط خاصی مثل تخلفات جدی، عدم رعایت مقررات انضباطی، عدم توانایی انجام وظایف شغلی یا توافق طرفین، می‌تواند قرارداد را فسخ کند. همچنین باید این موارد در قرارداد کار یا آیین‌نامه انضباطی مشخص شده باشد.